4ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΛΟΓΙΣΜΟ. ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ.

παραλειπόμενα αποδημητικής πορείας

στην Ποιήτρια Χαριτίνη Ξύδη

Σκοτώνει λέξεις

κρεμιέται στα ψηλοτάκουνα διαφυγής

Μεθά την απουσία

γεύεται στάγδην τη δικαίωση

Κρύβεται

Στη νοσταλγία που απεχθάνεται

ανοιχτά παράθυρα με θέα αντοχής

Γοργόνα;

Μάγισσα;

Παρανοϊκή;

το σφυρί αγαπά

τα λέπια της άρνησης ντύνεται

τ’ ακάλεστα αντίποινα των σφουγγαριών

αποδέχεται

στις παράλληλες ράγες των τραίνων

διαμελίζεται

ματώνεται στην τροχιά των λέξεων

που δεν θα συναντηθούν ποτέ

αρνούμενη τη μαεστρία του κλειδούχου

δύσπιστη στην καλοτυχία του ανεμοδείκτη

την καταδίκη των ανυπόστατων εδωλίων

ως αυταπόδεικτη αλήθεια

Αντιλαμβάνεται

ως κανονική ζωή τη χολή

μεταλαμβάνει

Αρνείται

Θυμώνει

Ενδίδει

στέκει εμβρόντητη τάχα

Στο σμήνος των άγραφων κειμένων

τα υποτάσσει

Στην καταιγίδα των ακάλεστων τετελεσμένων

τρέχει πρώτη

Στην Αλήθεια των απροσδόκητων σιωπών

Στόχος γίνεται

ακούει παράξενες ιστορίες

γοργόνα φορά

μάγισσα μεταμορφώνεται

Νύχτα ντύνεται, λάγνα

Μαγεύει και πονά

Κεντρίζει

Άγριο μέλι σπαταλά

Γήινα όνειρα κεντά

ρίχνει, ράγδην, ζάρια

πειραγμένα παράγωνα

Χάνει. πάντα

Επιμένει,…

Εκμηδενίζεται

χάνεται,…στην επόμενη συντριβή

……………………………………………………………………………………..

Επιστρέφει

Νέα Ανέγγιχτη

Πελαγωμένη

Αναμένοντας εξαίρεση

μάταιης εγγραφής

στα μητρώα απόμαχων Δαιδάλων

Δοκιμάζει

Πετά

Δαμάζει

Δαμάζεται

Πέφτει πάντα με στοργικό πάταγο

Εκχωρώντας πανοπλίες σε λειψούς λωτοφάγους

ματώνεται

συνεχίζει κυνηγώντας λευκή ισοπαλία

Σημαδεύοντας αλαζονική απουσία ερωτήσεων

βουβή αμηχανία δίσημων απαντήσεων

δικαίωση γραφή

παραίτηση αγκαλιά

Στο άγνωστο αφήνεται

κρεμιέται σε κοινή θέα

ανάπηρη πεπειραμένη

Τρεμάμενη

Αψηφά

Γκρεμίζεται

Αλλά

Σαν από μηχανής διάβολος πετά

φορτώνεται χαμένους μύθους

ο Στρόμβος τρίζοντας σφίγγει

ζωή γνώση

έρωτα κάψα

άρνηση ρηχού καιρού

εξέγερση κορμιού κι άλγους,

Γύρω πάσσαλοι

βαθιά στον ουρανό χτισμένοι

πύργοι

θεμέλια σύννεφα

στα χρόνια αφήνει αρμύρα

βαθύ σκίσιμο στα κλειστά παντζούρια,…

Συνέρχεται

ξανά στο λάθος μαγνητίζεται

Μαγνητίζει λάθους ιππότες

Στα λάθη γυρίζει

Στη λήθη αντιδρά

Κι απ’ την Αρχή ξανά,…

Στην άγνωστη επερχόμενη στροφή πιστεύει

Στην πτώση που καιροφυλαχτεί αφήνεται,….

………………………………………………………………………..

… καλοκαιρινή νυχτιά απόψε

εκεί στο Νότο έρχεται,…

κόψε τη μοναξιά στα δύο μ’ αναφιλητά

και στείλε μυστικά ακατάληπτα

πέτα τις στάχτες κι ανηφόρισε

κι αυτά τα τροχιοδεικτικά πίσω θα σου γυρίσουν

με μια αληθινή αγκαλιά όχι της ξενιτιάς

μα της αγρύπνιας και της νέας ολοκόκκινης φωτιάς

μπροστά είναι,…

Φύγε

…………………

έτσι κι αλλιώς, ποτέ δεν είναι νωρίς,…

έτσι δε μας έμαθαν τα λάθη;

…………………………………………………

(*) το αρχικό κείμενο είχε τίτλο:

«Μαύρη αγριόπαπια σε παρανοϊκό σχηματισμό ΙΙ»

φράση παράσημο που ανήκει στην ποιήτρια Χαριτίνη Ξύδη