Μαύρη αγριόπαπια σε παρανοϊκό σχηματισμό Ι
Σκοτώνει λέξεις,
Κρύβεται στα ψηλά τακούνια
Μεθά την απουσία,
Γεύεται στάγδην τη δικαίωση
Γοργόνα; Μάγισσα; Παρανοϊκή;
το σφυρί αγαπά, τα λέπια της άρνησης ντύνεται,
τα ακάλεστα αντίποινα των σφουγγαριών αποδέχεται ,
στις παράλληλες ράγες των τραίνων ματώνεται
(αυτών που δεν θα συναντηθούν ποτέ,
παρ' όλη τη μαεστρία του κλειδούχου και την καλοτυχία του ανεμοδείκτη)
την καταδίκη των ανυπόστατων εδωλίων,
ως αυταπόδεικτη αλήθεια Αντιλαμβάνεται,
ως κανονική ζωή, τη χολή μεταλαμβάνει
Αρνείται, Θυμώνει, Ενδίδει, στέκει εμβρόντητη!
Στο σμήνος των άγραφων κειμένων- γραμμένων
Στη καταιγίδα των ακάλεστων τετελεσμένων,
Στην Αλήθεια των απροσδόκητων (επιβεβλημένων) σιωπών,
Γοργόνα φορά, Μάγισσα μεταμορφώνεται,
Νύχτα ντύνεται, λάγνα. Μαγεύει και πονά.
Κεντρίζει, Γήινα όνειρα κεντά
Και ρίχνει, ράγδην, ζάρια πειραγμένα και παράγωνα…
Χάνει ξανά… Επιμένει ….Εκμηδενίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου