supremum εκδόσεις

supremum εκδόσεις
Με σεβασμό στον Συγγραφέα ως βασικό και αναντικατάστατο κρίκο δημιουργίας ενός βιβλίου

Εισαγωγή στη Μαθηματική Ανάλυση. τόμος Α

Εισαγωγή στη Μαθηματική Ανάλυση. τόμος Α
Συναρτήσεις- Όρια- Συνέχεια

τόμος Β

τόμος Β
Γενικά Διαγωνίσματα Μαθηματικών

Γενικά Διαγωνίσματα Μαθηματικών

Γενικά Διαγωνίσματα Μαθηματικών
κυκλοφόρησε

«Δεν μπορώ να βρω ησυχία

που την ψυχή μου κτήμα έχει!

Δεν μπορώ στην ηρεμία!!

Διαρκώς να προχωράω πρέπει!!!»

Karl Marx....

.

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Εδώ είναι το ταξίδι ,…23η Αποβίβαση







Η ανάρτηση αφιερώνεται
στους εκλεκτούς Συναδέλφους Μαθηματικούς
Βασίλη Ζώτο
Στέφανο καλαντζή
Λουκά Παργανά  και
Ανδρέα Κούρτη





Όταν οι βάσεις ανεβαίνουν…

Εμείς πετάμε ακόμα πιο ψηλά !!!!


ΒΡΑΤΣΑΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Η/Υ  Ε.  Μ.  Π.
19.337 μόρια
Μαθηματικά Γενικής 19,6
Μαθηματικά Κατεύθυνσης   20
…………………………………………..

ΠΑΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
19.313 μόρια 
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 18,8
…………………………………………..
ΒΡΥΣΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ
ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
19.310 μόρια
Μαθηματικά Γενικής 20
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 19,8
…………………………………………..
ΜΠΡΕΣΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Η/Υ    Ε.  Μ.  Π.

19.122 μόρια
Μαθηματικά Γενικής 19,8
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 19,7
……………………………………………
ΠΕΤΡΙΔΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Η/Υ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
18.899 μόρια
Μαθηματικά Γενικής  19,2
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  18,7
…………………………………………..
ΠΑΡΑΦΟΡΟΥ ΜΕΛΙΤΑ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Η/Υ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
18.866  μόρια
Μαθηματικά Γενικής  19,2
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  19,8
…………………………………………..
ΤΖΑΝΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΠΑΤΡΑΣ
18.626 μόρια
Μαθηματικά Γενικής  19,2
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  18,2
……………………………………………………
ΤΣΟΤΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
18.085  μόρια
Μαθηματικά Γενικής 18,6
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  17,4
……………………………………………………..
ΑΝΤΩΝΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΑ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ  ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Η/Υ ΘΡΑΚΗΣ (ΞΑΝΘΗ)
17.570 μόρια
Μαθηματικά Γενικής 18,2
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  17,5
……………………………………………………..
ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ
ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 
17.452  μόρια
Μαθηματικά Γενικής  19,5
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 12,9
……………………………………………………..
ΤΣΟΓΚΑ ΝΕΦΕΛΗ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΞΑΝΘΗΣ
16.411  μόρια
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 9,7

………………………………………………….....
ΔΗΜΑ ΜΑΡΙΑ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΞΑΝΘΗΣ
16.108 μόρια
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 8,7
……………………………………………………..
ΒΕΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΑΓΡΟΝΟΜΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ε.Μ.Π.
15.798 μόρια
Μαθηματικά Γενικής 19,3
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 13,2
……………………………………………………..
ΡΕΣΤΑΣ ΝΙΚΟΣ
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Η/Υ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
14.926 μόρια
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 12,2
……………………………………………………..
ΧΑΤΖΑΛΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
14.663 μόρια
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 10,8
……………………………………………………..
ΚΑΛΥΒΙΩΤΗΣ ΘΩΜΑΣ
ΑΓΡΟΝΟΜΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
14.603  μόρια
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 12,4
……………………………………………………..
ΔΗΜΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
14.494 μόρια
Μαθηματικά Γενικής  17,8
Μαθηματικά Κατεύθυνσης 12,1
……………………………………………………..
ΤΑΣΙΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Η/Υ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
14.429 μόρια
Μαθηματικά Γενικής   18,9
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  13,2
……………………………………………………..
ΝΤΙΤΟΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
14.147  μόρια
Μαθηματικά Γενικής   18,9
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  10,9
……………………………………………………..
ΠΑΠΠΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ  ΚΟΖΑΝΗΣ
13.892 μόρια
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  10,2
……………………………………………………..
ΤΣΑΠΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
 ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ  ΚΟΖΑΝΗΣ
12.853  μόρια
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  9,3
……………………………………………………..
ΚΩΝΣΤΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
12.325  μόρια
Μαθηματικά Γενικής  13,6
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  8,6
……………………………………………………..
ΑΝΕΣΤΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ  
13.208  μόρια
Μαθηματικά Γενικής   13,6
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  7,4
……………………………………………………..
ΚΟΥΤΣΟΥΚΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑ
11.695 μόρια
Μαθηματικά Γενικής   13,9
Μαθηματικά Κατεύθυνσης  9,6
……………………………………………………..















ΔΥΝΑΤΑ!   ΔΥΝΑΤΑ!
Αποχαιρετισμός στην τάξη του 2014 που φεύγει…

ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ 1Η ΙΟΥΝΗ 2014




« κι αν τώρα σ’ άδειο τσίρκο ακροβατώ ξανά
Σφραγίζοντας με νόημα το στόμα
Είναι γιατί βαθειά παραφυλάει η δύσκολη εφηβεία των……… 49»

τόσο τυχερός και τόσο άτυχος
όπως όλοι

λευκό αίμα(*)

Όσο κρατάει μια στιγμή κρατάει κι η αιωνιότητα
Ώρα να σκεφτώ τα περασμένα σωριασμένα εμβρόντητα στο σήμερα
Η λάμψη καίει τις κόρες καθώς σχίζει στα δύο την ουράνια ισορροπία
Κι η ακινησία αιχμαλωτίζεται στη διαίρεση της παραβολικής τροχιάς σε μικρά ευθύγραμμα θαύματα
Στα βήματα της κολώνας που πλησιάζει
Καθώς το σώμα τρυπώνει στη σκιά του
Κι η σταθερότητα των τετριμμένων φιλοφρονήσεων
Στα ονόματα του καθημερινού προσκλητηρίου  

Στην καμπύλωση της απόστασης που υπερέχει
Καθώς η διαρκής αναμονή ολότελα σπαταλάει το χρόνο
Στην επιμονή της αλήθειας που αρνείται
Καθώς η απρόσμενη αναβολή επικίνδυνα διαστέλλει το χώρο

Κι η σιωπή όμορφη αναλογική και δίκαιη επιβάλλεται στα ψηφιακά σύμπαντα και στα δυαδικά καθήκοντα

Ακουμπώντας την απουσία πάνω στο στρωμένο τραπέζι
Κι η άδεια καρέκλα απέναντι να τρίζει από το βάρος των ακλόνητων συμβολαίων που καταβροχθίζουν τα εδέσματα

Κι η μαχαιριά στιγμή καρφώνεται στο διάστημα σαν αχαρτογράφητος πλανήτης περισσότερο απ’ το αιώνιο κι αμετάκλητο αποτέλεσμα της

η αέναη δυνατότητα των λουλουδιών να μπολιάζουν νέο μέλι
Καθώς μακραίνει ο βόμβος απ’ το χαμένο σμάρι

η ανυπέρβλητη γοητεία των δακρύων να χαρίζουν διαύγεια
Καθώς τα μάτια θαμπώνουν στην απώλεια

η συνωμοτική συμφωνία των κορυφών να μαγνητίζουν τα βλέμματα αποσιωπώντας την επερχόμενη πτώση
Καθώς τα ποιήματα απελευθερώνουν το έρμα

Κι η απίστευτη ασυνέχεια της φύσης που κεντάει με χάρη όλες μαζί τις Αρνήσεις
Καθώς η Ζωή επιμένει
κι οι μουσικές απ’ τις απίθανες γέφυρες στρώνουν τον κόκκινο καμβά

Συνηθισμένο πράγμα η Έλλειψη προβάλλεται Γυμνή κι Αγία, 
δεμένη με σκουριασμένες άγκυρες και περιστοιχισμένη από  αμίλητους βάλτους

Όλος ο πλούτος σε μια στιγμή σταμπαρισμένος στο στήθος μου
Κι όλες οι Αιτίες σε μια ζωή εμβαπτισμένες στο γάλα Της

Για αυτό πότε δεν αρνήθηκα την περιπλάνηση
Και ταξιδεύω σίγουρος
χαιρετώντας δεξιά κι αριστερά τους ξεχασμένους χιτώνες και τα ιερατεία τους

Όλη η ζωή σε μια ζαριά
Για αυτό  ποτέ μου δεν παζάρεψα την απογείωση
και τρυγώ με εφηβικό άλγος και φειδώ,
ταΐζοντας τ’ αδιαπέραστα τοιχώματα με αίμα μοχθηρό του Πάνα

Όλη η αλήθεια σ’ ένα ξεχασμένο απόγευμα
Για αυτό  ποτέ μου δε σιγούρεψα τη Δύση
και πέφτω ηττημένος, βέβαιος για το μένος
χαρίζοντας στοιχειά και ξόανα  στ’ αδέσποτα μάτια των φτωχικών παμφάγων

Ακολουθεί ο ιστορικός
με τα μελάνια όλων των ειδών σε συσκευασία ερμαφρόδιτων δακρύων
και τα χλωμά παράσημα της δεξιάς στήλης, τακτοποιημένα
σε στοίβες άπλυτα και τεμαχισμένα ομοιόμορφα σαν κρεμμύδια

Απρόθυμος να συμβιβαστεί με τη μοναδικότητα του αιώνιου αναλογικού σήματος που ενεργοποιεί τη φωτιά στα χείλη κι οδηγεί κάθε φορά _ με την ίδια πάντα ακρίβεια_  στα όρια μιας σπαρακτικής περιδίνησης

Ανήμπορος να καταλάβει την εκκωφαντική κυριολεξία των μη εκτυπωμένων λέξεων που κραυγάζουν αλήθεια, χλευάζοντας τις σεμνότυφες οδηγίες ορθής περισυλλογής άχρηστων σπερματοζωαρίων 

Αδύναμος να εκτιμήσει τη δυναμική ενός ανθού νεραντζιάς κομμένου από ένα ανάπηρο χέρι 900 μίλια μακριά…..

Κι όμως…

(γράφοντας μαζί στίχους με σκέδαση και κόκκινο μελάνι…)



ΘΕΑ

και ω τι κρίμα!!!!
δεν μπορούν να σκαρφαλώσουν
ούτε μέχρι τα θεμέλια

εικόνες θησαυροί κι αγχόνες

τα μάτια σου ότι αγγίζουν
κάθε μέρα με πληγώνει

κι όμως
ούτε μέχρι τα θεμέλια

κι ότι κι αν σκαρφιστεί ο καιρός
στον καθρέφτη
οι θύελλες θα οργώνουν 





Reserved

με πόση ελεημοσύνη να κοροϊδέψεις τις ενοχές
πόσα δάκρυα να γεμίσουν τ’ άδεια πιάτα

Απ’ το ελάχιστο
_ συγκρινόμενο με το άθλιο επίσημο όλο_
προτιμώ το τίποτα 



Από το ελάχιστο
_ συγκρινόμενο με το άθλιο επίσημο όλο _
προτιμώ το τίποτα





49-1=infinity


Στο δωμάτιο ήσυχοι γέροι περιφέρονται
μόλις γύρισαν από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό
ρωτάνε κι απορούν
συσκέπτονται βλοσυροί πάνω απ’ το κιτάπι του χρόνου , σίγουροι τον είχαν κατατάξει
σαν έπιπλο στο χώρο
ακίνητο χτυπημένο από το σαράκι

Μιλάνε σιγανά κάνουν συνειρμούς πράξεις
προσθέσεις κι αφαιρέσεις
Καλούν το μετρονόμο για επιβεβαίωση
Μετρούν τις μέρες
και ιδιαίτερα τις νύχτες
οι νύχτες τους μπερδεύουν
Όλα ταιριάζουν με τα ληξιαρχικά αρχεία
τα πρέποντα της Δεξιάς του Κυρίου Στήλης

Μόνο αυτή η φωτιά στα μάτια
Αταξινόμητη οικία  

Μετρούν ξανά

Κι αυτά τα απείθαρχα νετρίνα
σκιτσάρουν ασταμάτητη Ορμή

τηλεφωνούν σε ειδικούς
της κόψης να σκεπάσουν την αποκοτιά

λαμβάνουν οδηγίες μυστικές
μυστικά γεμάτα τα περιοδικά ποικίλης ύλης

γλυπτό σε κλίση ξεδιάντροπα τους φτύνει

μα είναι δυνατόν;


Μ’ αρχαία μελάνη
ποτίζει τα τραγούδια 
Μ’ ωραία άρνηση
σμιλεύει τις εισόδους

ασταμάτητη φλέβα
Θρυμματίζει τον καθρέφτη
κόκκινη οπλή τερματίζει
την αμήχανη πηγή

Κι όμορφα στέκει
πάνω στο σχοινί
με την αναμονή της θύελλας
ν’ ανθίζει στις ιαχές της πτώσης 

είναι εκεί

περιμένει στην τελευταία σειρά
και χαμογελάει αληθινά

οι φράξιες τ’ χουν χάσει

κι έτσι για μια φορά_ ξεκούμπωσε το παλτό 
είπε στο όνειρο
να μείνει…

κι έτσι για μια μόνο φορά_ ξεκούμπωσε το παλτό 
κι είπε στο όνειρο
να μείνει…


σπίρτο σε ξερό αχυρώνα

λόγια; ή αληθινές καταιγίδες;
Θα δούμε…

Κι ύστερα η γνώση
Η απόλυτη ανατροπή

πόσες πτήσεις ξέρεις να κεντάς
σαν πρώτη φορά κι ας μην την αξιώθηκες
χωρίς αλκοόλ μεθάς


και πρόλαβε
κι έγινε εφιάλτης

Κι είναι ακόμα εκεί
στο μπαλκόνι ακόμα
ξαπλωμένος
τα χέρια πίσω
τα πόδια σταυρωτά
κι ούτε ένα γιασεμί της Άνοιξης
δεν έχει χαραμίσει….
………………………………………………

κι έτσι για μια φορά
είπα στο όνειρο να μείνω…

έμεινα
κι έγινε εφιάλτης

χολή για τις επόμενες μέρες
της λησμονιάς για τους επόμενους μήνες
κάρβουνο για τα επόμενα χρόνια   

…………………………………………
μόνο που δεν θα είσαι εκεί,…
όταν τα μάτια θα κατεβάζεις
παραδομένη και σε ρόλο δεύτερο
μόνη θα θρηνείς
τότε το ξέρεις
στο μπαλκόνι ξαπλωμένο
πάλι θα με βρείς
τα πόδια σταυρωτά
τα χέρια ελεύθερα

θα πέφτω από ψηλά
αδιάφορος για τον υδράργυρο 
θα οσμίζομαι καινούργια γύρη
ανένδοτος με τη φθορά  
θα φεύγω μακριά
κι ούτε ένα γιασεμί της Άρνησης
δε θα’ χω  χαραμίσει,… 
.................................................................................................


Δυστυχώς η πόλη αυτή δεν μπορεί να δεχτεί το ηθικό
Δεν μπορεί να δεχτεί το τίμιο
Δεν ανέχεται την αλήθεια
Προτιμά την υποκρισία,  την ψευτιά
Κι όλα τα απαραβίαστα και Ιερά της
Αιώνιας Δεξιάς του Κυρίου Στήλης

Σέρνεται σαν τους αρουραίους στα σοκάκια της συναλλαγής,  της διαφθοράς και του δήθεν…θεωρώντας μάλιστα ότι πράττει σωστά
Έτσι απορροφά έξυπνα _ όλους όσους γυρίζουν πίσω με όνειρα και φιλοδοξίες _ και τους κάνει μέρη του  συστήματος ….



Ανδρόγυνα
 

Ας πούμε λοιπόν πως είναι καλοκαίρι
τα κύματα σταμάτησαν κι αλλάξανε φορά 
ο Ήλιος κράτησε αναπνοή
Η έρημος ρούφηξε μια κοίτη δροσερή

η Νύχτα σηκώθηκε στα νύχια
Είδε κορίτσι γυμνό να σεργιανά
στα όρη με νέα γνώση αγκαλιά
τα ρούχα να ξεσκίζει με φιλιά

νέα ύψη νέα αύριο
τις κορυφές αναδιατάξανε
η υπόσχεση δεν έλειωσε
κι είπανε θαύμα

τα σύνορα του χτες με το αύριο αλλάξανε

Εμείς αέναοι αλλάζουμε
πιστοί στου αρχαίου σώματος τις προσταγές
Μένοντας ίδιοι αποφθέγματα ωραία
μηρυκάζουμε 
τα δεδομένα σε σελοφάν αεροστεγές
με τις πρέπουσες τιμές
ενταφιάζουμε

Ο κόσμος απ’ την ανάποδη
Γυρίζει
Παράξενα κοιτάζουν τις ερωτήσεις
τις άλλες απαντήσεις
τις εμμονές
τις αντίστροφες κινήσεις

έτσι περνούν τα χρόνια για αυτούς,…
γερνάνε στην μπάλα
γυρνάνε στης μαμάς τους
τη γέρικη ποδιά
(γαλάζια) χάπια καταπίνουν
μοιράζονται ψεύτικη αγκαλιά
ηδονή κι υποκρισία
βράδυ κρυμμένοι στα στενά
την Κυριακή πρωί
καμαρωτοί στην εκκλησιά  
έτσι περνούν γι αυτές τα χρόνια
ζαρώνουν στον καθρέφτη
σιδερώνοντας σεντόνια
δεν ερωτεύονται ξανά
χοντραίνουν στα κουτσομπολιά 

μισούν κορμί μπουγάδα αλλαγή
μοιράζουν ψωμάκια στα μνημόσυνα
στασίδια κι ανάθεμα στην κάθε υποψία
μαύρο μαντήλι δικαίωσης προσμένουν
κι ολόλευκη εξαγνισμένη
υστεροφημία

έτσι περνούν τα χρόνια για αυτούς
έτσι και για μας

γερνάνε
δεδομένοι οικογενειάρχες βολεμένοι

γερνάμε

μεσήλικες αναρχικοί ερωτευμένοι 

………………………………………...............................................................



23η Αποβίβαση _ Εδώ είναι το ταξίδι



και κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος…
σε μέρες, που ανέλπιστα, ξημέρωσαν όμορφες για μένα
γεμάτες ένταση, ενέργεια, αγωνία κι απίστευτη δύναμη για σας
και που ανέτειλαν για όλους μας διαφορετικές

όλες αυτές τις ώρες που μ’ αφήνατε_ τόσα χρόνια_  ελεύθερο, φεύγοντας από το μάθημα και επιστρέφοντας στο σπίτι, για να ετοιμαστείτε για την επόμενη μέρα…. εγώ _ ό ίδιος πάντα και πάντα κάποιος άλλος «περίεργος» τύπος _ αλήτευα στα ξένα
σε μονοπάτια που δε βάζει ο νους σας…

εκεί, σε σοκάκια που δεν ταιριάζουν σε δάσκαλο μαθηματικών, σε πέλαγα βαθιά κι αταξίδευτα, 
μέσα στις λάσπες, συναντούσα τελειωμένους ποιητές,  ρακένδυτους, αχτένιστους 
με καλοχτενισμένες όμως τις ρημαγμένες ρίμες τους,
τους μέθαγα, τους κέρναγα καπνό
απ’ τα αιχμάλωτα δικά μου στρατιωτάκια,
κρασί φερμένο απ’ τη Χιλή …
με πίστευαν και μ άφηναν για μια στιγμή να δώ
κάτω  απ’ το φθαρμένο πανωφόρι τους, 
τις ζαρωμένες λέξεις,
τις χίμαιρες που κουβαλούσαν στις άμετρες στροφές

κι έτσι τους έκλεβα τις φυλακές τους απ’ τα μάτια ,
_έτσι κι αλλιώς ισόβια καταδικασμένος_
τις φορτωνόμουν ο ίδιος και φώτιζα
με την Άγια μου Άρνηση τις εξόδους διαφυγής… 

Στο δρόμο περπατούσα σκυμμένος, σκεφτικός, 
μιλούσα με τυφλούς ζωγράφους,
άγγιζα κρυφά τα πινέλα τους,
μύριζα _ χωρίς να με πάρουν μυρωδιά _
τα ανακατεμένα χρώματα τους,
κι έβαζα μια νότα πορφυρό _ άναρχο κι ατίθασο_  στην άκρη αριστερά,
εκεί ψηλά στο περιθώριο του τελειωμένου τους καμβά

Ξεχνιόμουν στα ροζιασμένα δάκτυλα πλανόδιων μουσικών, άκουγα, ζήλευα_ φάλτσος κι άμουσος _ τσαλάκωνα τις ακριβές τους παρτιτούρες, μάταια προσπαθώντας να υποτάξω _ σαν να ήταν μαθηματικά _ τα κλειδιά του σολ, του φα τις αντιστίξεις και τις διέσεις,  τα ημιτόνια και τις απίθανες οκτάβες τους  

Έτσι μ’ έβρισκε το ξημέρωμα άγρυπνο, πεινασμένο κι αμήχανο κι οι άλυτες ασκήσεις με τραβούσαν πίσω…

Την άλλη μέρα, την κάθε μέρα, στεκόμουν ξανά μπροστά σας ντυμένος με τα σπουδαία θεωρήματα,  τα ιερά κι αιώνια σύμβολα και τους γητευτές και μάγους αριθμούς για παραπέτασμα,
μα τόσο ξεδιάντροπα γυμνός από ζωή, πραγματική χαρά  και πάθη
κι όμως πίστευα πως είχα καταφέρει να κρύψω από τα αλάθητα μάτια σας, εκείνη τη φωτιά που λύνει τα μάγια και συντηρεί το αιχμάλωτο 1/3 μου
που δε λέει να υποταχτεί
κι όμως ενώ όλες οι λύσεις ήταν γραμμένες στον πίνακα… κατάφερνα κάθε φορά_ όπως και τώρα_ να σας κρύβω όλη την αλήθεια αφού κανένας δεν την αντέχει έτσι γυμνή κι υπέροχη που είναι

Τώρα ξέρετε ο δάσκαλος θα είναι πάντα εδώ
αλλά ποτέ δε θα είναι πλέον ο ίδιος
φθείρεται και θα φθείρεται, 
λυγισμένος αλλά όχι υποταγμένος 
θα αντιστέκεται, θα λυγά, 
πεισματάρης κι αγύριστο κεφάλι 
θα επιμένει να θέτει σε πρώτη προτεραιότητα 
όλα αυτά τα υπέροχα κι απαγορευμένα 
της αριστερής στήλης … 
μα και θ’ αλλάζει, 
θα αλλάζει παραμένοντας πάντα ο ίδιος

Θα δοκιμάζει ο δάσκαλος σας 
«τ’ αδοκίμαστο και απ’ αλλού φερμένο», 
θα το πληρώνει ακριβά 
και βέβαια θα πέφτει_ κανείς δεν αντέχει να βαδίζει κόντρα, 
θα χτυπά,  μα θα βρίσκει τη δύναμη 
στο άγριο μέλι τη γιατρειά 
και θα σηκώνεται ξανά
Ως που η στάχτη του, με μια μαχαιριά,   
θα σηκωθεί στα πέρατα και θα σκορπίσει,…

Σας ευχαριστώ
Να ονειρεύεστε _
Να δραπετεύετε­_
Να ζείτε ελεύθεροι _
Να μην υποταχτείτε_  

Μην κανονικοποιηθείτε _ \
Μη λειάνετε τις γωνίες σας _\

Non Mollare Mai!!!

Τώρα ήρθε η ώρα να ανοίξετε τα φτερά σας
και εγώ σας αποχαιρετώ με τη γλυκιά αίσθηση του ανεκπλήρωτου…
αφού πάντα σημασία για μας έχει
το ταξίδι….

Ο δάσκαλός σας και αυριανός μαθητής σας
Βασίλης Κουγιουμτσιάδης