Τώρα θα φύγω!
Βιβλία αδιάβαστα
Και παγωμένες αγκαλιές
Θα αφήσω πίσω μου,…
Ανεπίδοτα γράμματα και πόθους κρυφούς
Θα ασφαλίσω για πάντα.
Μιζέρια, κομπασμό κι «ιδέα»
Ήσυχα κι απλά, θα τινάξω από πάνω μου,…
Μα, θ’ αφήσω πόρτα ανοιχτή
Για να διαβείς!
Να έχεις στα χέρια ροδοπέταλα και ξύδι.
Να έχεις φωτιά και θύμισες.
Μη φέρεις δάκρυα, ούτε πόνο.
Μη φέρεις τ’ άτιμο νερό της λησμονιάς!!
+%CE%93%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F+%CE%94%CE%99%CE%91%CE%93%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%91+%CE%A3%CE%A4%CE%9F+1%CE%BF+%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F+%CE%A4%CE%97%CE%A3+%CE%91%CE%9B%CE%93%CE%95%CE%92%CE%A1%CE%91%CE%A3.+%CE%9D%CE%9F%CE%95%CE%9C%CE%92%CE%A1%CE%97%CE%A3++2009._Page_1.jpg)
2 σχόλια:
Βασίλη τα λένε αυτά
δεν μας αφήνουν να τα ανακαλύπτουμε μόνοι μας όποτε...
τέλος πάντων
οι ιδιάζοντες συγκερασμοί
είναι η δύναμή σου
να την προσέχεις
Φαίδρα μου
Βλέπεις πως είσαι εδώ, χωρίς να το ξέρεις, από την αρχή της ζωής του blog ,
και τι όμορφα που το ανακαλύψατε τυχαία,…
η παρουσία σου στο mathematica ξεχωριστή,…
τα γραπτά σου και οι αφορμές που πηγάζουν από σένα, δίνουν μια διαφορετική νότα στα μαθηματικά διαγωνίσματα και μια ανάσα δημιουργίας στα παιδιά που πασχίζουν με το χρόνο και τον τρόπο,…
ιδιάζοντες συγκερασμοί,…
αυτή λες να είναι η δύναμη μου;
Και πώς να την προσέχω αλήθεια;
Έτσι,…
Που την ξοδεύω και την σπαταλώ
Σα να είναι η τελευταία μου μέρα;
Ας είναι
Ίσως έτσι είναι καλύτερα
Τίποτα για αύριο,…
Όλα σήμερα
Όλα για το Σήμερα
Να μην πω πόσο χαίρομαι που είσαι εδώ,…
Καλό βράδυ
Δημοσίευση σχολίου