1ο ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΟ 1ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ.(Απόλυτες τιμές, ρίζες)

Στο νεκρό δάσος

του Μιχάλη Κατσαρού

Στο νεκρό δάσος των λέξεων προχωράω.

Ανάβω τα χλομά φανάρια στους δρόμους

προσπαθώ ν’ αναστήσω.

Τα ονόματα που πυρπόλησαν τις καρδιές

σε μυστικές συνεδριάσεις

τα ονόματα που οδήγησαν

όλα δολοφονούνται.

Τώρα κυκλοφορούν σε ανάκτορα ξένοι

ντύνονται επίσημα στις δεξιώσεις

σε διπλωματικά συνέδρια ανταλλάσσονται

χειραψίες

φριχτά υπομνήματα

Παρευρίσκονται στις γιορτές υποκλίνονται-

Τώρα πεθαίνουν

Ω Ρόζα Λούξεμπουργκ, Λένιν, ποιητές.

Ω Τέλμαν Τάνεφ

παγωμένοι σε επίσημες αίθουσες

δαφνοστεφείς ήρωες

μυθικά πρόσωπα

ελάτε.

Οι εξουσίες σήμερα χαϊδεύονται σαν

ερωτιάρες γάτες πάνω στις στέγες μας

οι πρόεδροι ανταλλάσσουν επισκέψεις

οι πατριάρχες πάλι ενθρονίζονται

κάτω από τα νόμιμα κάδρα σας

μας περιπαίζουν.

Εγώ έχω μέσα στη θύμηση μου

την ώρα που ανέβαινε το πλήθος στις σκάλες

με τη φωτιά κρατώντας τη μεγάλη ταμπέλα

Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ.

Έχω στη θύμησή μου την ατμομηχανή που έφερε

τη νύχτα τον Λένιν

τον έξαλλο Μαγιακόφσκι που πυροβολούσε

τους υπουργούς

τους φοιτητές αγκαλιασμένους με τους χωριάτες.

Πως βγήκανε πάλι απ’ αυτή τη φωτιά

ο Κος Διευθυντής

ο διπλωματικός ακόλουθος

ο Κος πρέσβης;

Και τώρα τι πρέπει να γίνει

σ’ αυτό το νεκροταφείο των ονομάτων

σ’ αυτό το νεκροταφείο των λέξεων;

Πως θα ξαναβαφτίσουμε τις πυρκαγιές

Ελευθερία, ισότητα, Σοβιέτ, εξουσία;